W latach 2009 – 2011 MPK dzierżawiło tramwaj typu 118N, zwany potocznie Pumą, który został wyprodukowany przez Fabrykę Pojazdów Szynowych  H. Cegielski. Ten częściowo-niskopodłogowy (67%) pociąg zwrócono w 2011 r. producentowi.
Więcej…

W 1995 r. Fabryka Lokomotyw i Wagonów Zakładów H. Cegielski zbudowała z dwóch wozów 105N/1 trzyczłonowy, 8 osiowy przegubowiec z obniżoną podłogą w członie środkowym (typ 105N/2). Zapoczątkował on epokę niskopodłogowego taboru tramwajowego w Poznaniu. Jego człon środkowy posiadał obniżoną podłogę o wysokości 350 mm nad główką szyny (około 19 % podłogi całego wagonu). Wagon miał 34 siedzenia pasażerskie, długość całkowitą 26,5 m oraz 8 silników o mocy ciągłej 40 kW każdy. Kasacja wagonu przegubowego 105N/2 nastąpiła w 2010 r.
Więcej…

W latach 1945 – 46 przywieziono do Poznania ze Szczecina między innymi 8 zdewastowanych używanych tramwajów z wejściem pośrodku wozu. Były to wagony typu LHB wyprodukowane w 1930 roku (numery szczecińskie: 165, 166, 168, 170, 173, 175 i 177; w Poznaniu oznaczono je numerami 9 - 15) oraz podobny typu Niesky z roku 1937 oznaczony w Szczecinie numerem 183, a w Poznaniu początkowo 16. W latach 1957 - 59 te wozy silnikowe przebudowano na doczepy. Na początku lat siedemdziesiątych wszystkie wozy doczepne tego typu zostały wycofane z eksploatacji. Niektóre sprzedano na altany na działkach. Więcej…

Ponieważ w 1945 roku brakowało w Poznaniu sprawnego taboru tramwajowego w latach 1945 - 46 zakupiono w Szczecinie między innymi 8 zdewastowanych podczas działań wojennych używanych tramwajów silnikowych z wejściami na końcach. Były to: wagon typu Dessau z 1925 roku oznaczony w obu miastach numerem 1, oraz bliźniacze typu Bremen z lat 1926 - 27 (w Szczecinie wagony oznaczone były numerami 138, 147, 148, 149, 152, 157 i 159, w Poznaniu nadano im numery 2 - 8). Wagony 7 i 8 różniły się od pozostałych wielkością. W latach 60-tych wycofano je z ruchu pasażerskiego, przekazując część z nich do taboru gospodarczego. Więcej…

W 1944 roku w Poznaniu znalazło się 10 wagonów silnikowych ujednoliconego niemieckiego typu wojennego. Wyprodukowała je fabryka Fuchs w Heidelbergu. Pierwotnie miały one trafić do Wiednia. Działania wojenne przeszkodziły temu. Otrzymały numery 150 - 159 (po wojnie 151 - 160).W Poznaniu w latach 1944-1950 uzupełniono ich wyposażenie elektryczne i uruchomiono w ruchu liniowym. W połowie lat 60-tych zostały zmodernizowane, a pięć z nich przebudowano na jednokierunkowe. Na początku lat siedemdziesiątych przekazano je do taboru gospodarczego.
Obecnie jeden z nich (2034) oczekuje na odbudowę. Więcej…

W roku 1942 sprowadzono z Berlina dwa używane wagony silnikowe wyprodukowane ok. 1910 roku (numery A128 i A131). Około 1923 r. zostały przebudowane. W Berlinie były oznaczone typem NAG U3I. W Poznaniu nadano im numery 60 i 61. W latach 50-tych przebudowano je na wagony gospodarcze. Pod koniec lat 60-tych zostały skreślone ze stanu przedsiębiorstwa i złomowane. Więcej…

W roku 1942 sprowadzono z Hamburga dwa używane wagony wyprodukowane w latach 1904 - 06 w tamtejszej fabryce Falkenried, które w latach 1924 - 26 zostały zmodernizowane na typ Z1t (w Hamburgu miały numer 2064 i 2137). W Poznaniu oznaczono je numerami 55 i 56. W ruchu osobowym były eksploatowane do ok. 1951 roku. Później zostały przebudowane i przekazane do taboru gospodarczego zmieniając jednocześnie numery taborowe na 2001 i 2013. Więcej…

W 1941 roku władze okupacyjne sprowadziły pięć używanych wagonów z Karlsruhe (o numerach: 3, 5, 9, 28, 45). W Poznaniu nadano im numery 40 - 44. Po II wojnie światowej zostały skreślone ze stanu inwentarzowego. Więcej…

W roku 1941 zostały sprowadzone z Drezna dwa używane wagony wyprodukowane w latach 1898 - 1906. Jeden był typu A3 (w Dreźnie numer 525), drugi typu A1 (w Dreźnie numer 952). W Poznaniu otrzymały numery 50 i 51. Wagon nr 50 został uszkodzony w czasie wyzwalania miasta, natomiast nr 51 w latach 50-tych przekazano do taboru gospodarczego. Więcej…

Wyprodukowane zostały w roku 1937 w fabryce H. Cegielski w Poznaniu w ilości 10 sztuk. Początkowo oznaczono je numerami 21 - 30, w czasie okupacji numeracja została zmieniona na 140 - 149, a po wojnie na 141 - 150. W czasie eksploatacji nie uległy większym modyfikacjom. W drugiej połowie lat 60-tych wszystkie przebudowano na doczepy i nadano im numery 601 - 605, 607 - 609 i 611 - 612. Skasowane zostały na przełomie lat 60-tych i 70-tych. Więcej…

W latach 1929-1930 w warsztatach tramwajów poznańskich zbudowano 20 doczepek z wejściem środkowym nr 189-208 o innym, modnym w tym okresie, rozplanowaniu wnętrza, z pomostem wejściowym pośrodku i dwoma przedziałami pasażerskimi na końcach wagonu. Posiadały one 32 miejsca siedzące i wyposażone były w elektryczne hamulce solenoidowe. Często pasażerowie nazywali je z racji rozplanowania wnętrza „dwa pokoje z kuchnią”. Miały one długość 10100 mm, szerokość 2200 mm i rozstaw osi 3000 mm. Od 1942 r. jeździły z numerami 380-399.
Więcej…

Wyprodukowane zostały w fabryce Zieleniewski, Fitzner-Gamper w Sanoku w roku 1929 w ilości 20 sztuk. Początkowo oznaczono je numerami 1 - 15 i 104 - 108, od 1937 r. 1 - 20, a od 1941 r. 120 - 139. W 1945 r. wagon nr 122 uległ uszkodzeniu i odbudowany został w 1957 r. jako wagon szkoleniowy. W drugiej połowie lat 60-tych część z nich przebudowano na doczepy, pozostałe przekazano do taboru gospodarczego. Więcej…

Wagony te zostały wyprodukowane w fabryce Ringhoffera w Pradze - Smichowie w latach 1924 - 26 w ilości 15 sztuk. Początkowo oznaczono je numerami 66 - 69 i 93 - 103. Zbudowane zostały w trzech wersjach różniących się wyposażeniem elektrycznym (Siemens - Schuckert lub Brown - Boveri), średnicą kół oraz szczegółami wyposażenia wnętrza. Od 1937 r. otrzymały nowe numery w zakresie 31 - 45, od 1941 r. w zakresie 100 - 114, a po II wojnie światowej 101 - 115. W pierwszej połowie lat 60-tych w warsztatach MPK przy ul. Gajowej zbudowano nowe nadwozia wykorzystując elementy tramwajów typu N. Więcej…

Tramwaje te wyprodukowane zostały w latach 1914 - 15 w zakładach Linke - Hofmann we Wrocławiu w ilości 13 sztuk. Początkowo oznaczono je numerami 53 - 65, a od roku 1941: 80 - 92. Były to pierwsze w Poznaniu wagony z całkowicie zamkniętymi pomostami. Do końca eksploatacji nie przeszły większych modernizacji. W latach 50-tych część z nich przeniesiono do taboru gospodarczego, pozostałe przekazano do Jeleniej Góry. Na podwoziu jednego z pozostawionych zbudowano wagon wieżowy do budowy i obsługi sieci trakcyjnej. Więcej…

Wagony silnikowe typu Carl Weyer wyprodukowano dla Poznania w latach 1904 - 11 w ilości 37 sztuk w zakładach Düsseldorfer Eisenbahnbedarf vorm. Carl Weyer & Cie. w Düsseldorfie. Początkowo oznaczono je numerami w zakresie 39 - 52 i 70 - 92. a od roku 1937 numerami 47 - 98 z przerwami. W 1942 r. otrzymały numery 1-37. Ostatni wagon silnikowy tego typu wycofano z ruchu liniowego w Poznaniu w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku. Więcej…

Tramwaje wyprodukowane zostały w latach 1897 - 98 w ilości 15 sztuk, oznaczono je numerami 1 - 15. Podwozie pochodziło z firmy Bergische Stahlindustrie, wyposażenie elektryczne z firmy Union Elektrizitatz Berlin. W latach 1923 - 27 dwa wagony przebudowano na ciężarowe, w latach 1925 - 27 dwa kolejne przeniesiono do taboru gospodarczego, posostałe jedenaście przebudowano na doczepne, które kursowały do końca lat 60-tych ubiegłego wieku. Więcej…