Poznaliśmy zwycięzcę przetargu na dostawę 40 tramwajów dla Poznania. Największą liczbę punktów otrzymała firma Solaris Bus & Coach S.A., która zaproponowała model Tramino.

Zobacz zdjęcia wnętrza pojazdu:
Pobierz zdjęcia w dużej rozdzielczości (zip, 1.44 MB)

Na podstawie art. 92 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity z dnia 20 listopada 2007 r. Dz. U nr 223 poz 665 ze zm. – dalej Prawo zamówień publicznych)., Zamawiający – Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Poznaniu Sp. z o.o., informuje, o podjętych decyzjach w postępowaniu na dostawę 40 szt. fabrycznie nowych tramwajów całkowicie niskopodłogowych, wieloczłonowych, z napędem silnikami prądu przemiennego:

1.     Zamawiający dokonał wyboru oferty złożonej przez wykonawcę: Solaris  Bus & Coach S.A. z siedzibą w Bolechowo – Osiedle; 62 – 005 Owińska, przy ul. Obornickiej 46.
Oferta złożona przez  Solaris Bus & Coach S.A jest zgodna z treścią Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia („SIWZ”) i przedstawia najkorzystniejszy bilans kryteriów oceny ofert określonych przez Zamawiającego w rozdziale X SIWZ:
•    w kryterium „Cena” oferta ta otrzymała 87,37 pkt, przy wadze kryterium 73%,
•    w kryterium „Wartość techniczna  oferta ta otrzymała  100 pkt, przy wadze kryterium 15%,
•    w kryterium „Długość okresu gwarancyjnego” oferta ta otrzymała 100 pkt, przy wadze kryterium 12%,
co po podliczeniu zgodnie ze wzorem zawartym w SIWZ daje łączną liczbę pkt 90,78, która jest liczbą największą spośród ocenianych ofert.

2.     Ponadto złożona została oferta oferta  wykonawcy:  Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz S.A. Holding; ul. Zygmunta Augusta 11; 85 – 082 Bydgoszcz. Oferta ta jest zgodna z treścią SIWZ i  przedstawia następujący bilans kryteriów oceny ofert określonych przez Zamawiającego w rozdziale X SIWZ:
•    w kryterium „Cena” oferta ta otrzymała 100 pkt, przy wadze kryterium 73%,
•    w kryterium „Wartość techniczna” oferta ta otrzymała  0 pkt, przy wadze kryterium 15%,
•    w kryterium „Długość okresu gwarancyjnego” oferta ta otrzymała 100 pkt, przy wadze kryterium 12%,
co po podliczeniu zgodnie ze wzorem zawartym w SIWZ daje łączną liczbę pkt 85,00 pkt.

3.     Na podstawie art. 89 ust.1 pkt 2 Prawa zamówień publicznych, Zamawiający   odrzucił ofertę  wykonawcy: Construcciones Auxiliar de Ferrocarriles S.A.,ul. Padilla 17; 28006 Madryt Hiszpania, z powodu jej niezgodności z treścią SIWZ

Publikacja: Ogłoszenie ukazało się w Suplemencie do Dziennika Urzędowego Wspólnoty Europejskiej w dniu 20.01.2009 r pod numerem 2009/S 12 – 016898
Tryb postępowania: Negocjacje z ogłoszeniem

O niskopodłogowych tramwajach

Idea pojazdu niskopodłogowego jest bardzo prosta. Poprzez swoją nietypową konstrukcję – całościowe bądź też tylko częściowe obniżenie podłogi i tym samym likwidację stopni wejściowych, a w przypadku wagonów całkowicie niskopodłogowych, likwidację również stopni wewnątrz wagonu, rozwiązanie to  ma ułatwić wsiadanie do pojazdu. Jest to ogromny plus dla osób niepełnosprawnych, rodziców z dziećmi w wózkach, osób z większym bagażem oraz osób starszych, które z racji wieku mają problem z wejściem do pojazdu. Wpływa to również znacząco na szybkość wymiany pasażerów – jak wiadomo, szybciej wchodzi się do pojazdu z poziomu przystanku niż pokonując dodatkowo stopnie. Zalety niskopodłogowego taboru dla komunikacji miejskiej dostrzeżono zarówno w trakcji tramwajowej jak i autobusowej. Obecnie żadne miasto w Europie nie kupuje już taboru bez niskiej podłogi.

Tramwaje niskopodłogowe w Poznaniu

Tramwaj 105N/2 czyli tzw. "pokój z kuchnią" na pętli Os. Sobieskiego, 2004 r.

Pierwsze „niskopodłogowe” wagony doczepne pojawiły się w Poznaniu w okresie przedwojennym (dwa pokoje z kuchnią). Pierwszy współczesny tramwaj niskopodłogowy pojawił się w Poznaniu w roku 1995. Był to trzyczłonowy tramwaj z niską podłogą w środkowym członie. Jego konstrukcja bazowała na popularnych tramwajach typu 105N. Do budowy skrajnych członów wykorzystano pudła wagonów o numerach taborowych 164 oraz 163. Natomiast środkowy człon, z niską podłogą, powstał całkowicie od nowa. Taki wagon, wyprodukowany wspólnie przez konstruktorów z MPK Poznań Sp. z o.o. i poznańskiej fabryki HCP, otrzymał oznaczenie typu 105N/2 oraz numer boczny 400. Pojazd ten nie jest obecnie eksploatowany.

Otwarcie trasy Poznańskiego Szybkiego Tramwaju wymusiło kupno nowego i nowoczesnego taboru tramwajowego. Zakup tego taboru był finansowany w ramach inwestycji PST. Wybór padł na czeską fabrykę – ČKD Praha. Łącznie zamówiono 10 sztuk wagonów typu RT6N1, z których pięć złożono w Pradze, a pozostałe w Poznaniu. Wszystko to za sprawą konsorcjum zawiązanego przez ČKD Praha oraz Fabrykę Pojazdów Szynowych. Były to pierwsze tak nowoczesne tramwaje, jakie pojawiły się w Polsce. Niestety konstrukcja tych tramwajów nie była udana i do dzisiaj zmagamy się z ich nadmierną usterkowością i zawodnością.

W 2002 r. rozstrzygnięto kolejny przetarg na dostawę niskopodłogowych tramwajów. Zwycięzcą okazała się niemiecka firma Siemens z modelem Combino (Advanced – z ang. zaawansowany, udoskonalony), który był w tym czasie najlepiej sprzedającym się tramwajem w świecie. W latach 2003-2004 dostarczono do Poznania łącznie 14 sztuk Combino. Mimo, że głośno było o wadzie konstrukcyjnej tego typu tramwajów, to podkreślić należy, że wada ta nigdy nie ujawniła się w naszych tramwajach, a wszystkie one zostały udoskonalone przez producenta na jego koszt. Jest to obecnie najmniej awaryjny tramwaj wśród wszystkich eksploatowanych w Poznaniu.


skrót artykułu Roberta Bartkowiaka „Ballada o niskiej podłodze”, Przystanek nr 6 (106), s. 2 z uzupełnieniem Dyrektora Przezozów Tramwajowych Jana Firlika