W drugiej połowie 1952 roku otwarto trasę tramwajową przez most Marchlewskiego (Królowej Jadwigi) na rondo Rataje. Przystanek końcowy zlokalizowany był na środku ronda, a jadąc dalej ul. Krzywoustego w kierunku ul. Pleszewskiej, znajdowały się tory odstawcze dla wagonów. Na początku lat 60-tych w godzinach szczytu doczepiano do składów dodatkowe wagony. W pozostałych godzinach odstawiano je m.in. na Rataje lub do zajezdni.

Wraz z rosnącym zapotrzebowaniem na przewozy komunikacyjne, rozrastał się też park taborowy. Mimo rozbudowy zaplecza technicznego nie wszystkie pojazdy mieściły się w zajezdniach i nocowały „pod chmurką” na ul. Krzywoustego, Sczanieckiej, na pętli Górczyn czy na placu przed dworcem Poznań Główny. Zmianę w kwestii garażowania wagonów miała przynieść budowa zajezdni przy ul. Fortecznej, rozpoczęta w 1974 roku, jednakże część obiektu przeznaczono na potrzeby wydziału autobusowego. Tramwaje wprowadziły się tutaj dopiero latem 1980 roku. Mimo to, tory odstawcze przy ul. Krzywoustego zachowały swoją funkcję. Pojazdy nocowały także na jednym z torów na ul. Przybyszewskiego, na Zwierzynieckiej oraz na pętli Starołęka.

Nieustanne dążenia do zapewnienia wagonom miejsca postoju zaowocowały oddaniem do eksploatacji w 1985 roku torów odstawczych przy ul. Budziszyńskiej. Stopniowo bimby zniknęły z Przybyszewskiego, Starołęki, Jeżyc, a ostatecznie w 1991 roku – z ul. Krzywoustego.

Choć infrastruktura istniała tu jeszcze przez kilka lat, nie było możliwości korzystania z torów, ponieważ częściowo zaasfaltowano je, tworząc wschodnią część ronda Rataje. W tym czasie część elementów została zdewastowana, rozkradziona, aż ostatecznie w 2004 roku pozostałości torów i sieci trakcyjnej zostały ostatecznie zdemontowane i trafiły na złom.